۱ میرزاپور • ۲ مهدوی‌کیا • ۳ بختیاری‌زاده • ۴ گل‌محمدی • ۵ رضایی • ۶ نکونام • ۷ زندی • ۸ کریمی • ۹ هاشمیان • ۱۰ دایی • ۱۱ خطیبی • ۱۲ رودباریان • ۱۳ کعبی • ۱۴ تیموریان • ۱۵ برهانی • ۱۶ عنایتی • ۱۷ کاظمیان • ۱۸ نویدکیا • ۱۹ صادقی • ۲۰ نصرتی • ۲۱ معدنچی • ۲۲
[ چهار شنبه 18 بهمن 1391برچسب: , بازیکنان بوندسلیگای ۲ , افراد زنده , اهالی تهران , بازیکنان باشگاه بایرن مونیخ , بازیکنان باشگاه بوخوم , بازیکنان باشگاه پاس تهران , بازیکنان باشگاه پرسپولیس , , بازیکنان باشگاه فتح , بازیکنان باشگاه هامبورگ , بازیکنان باشگاه هانوفر , بازیکنان بوندسلیگای ۱ , بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران , , , , , , , , , , بازیکنان جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ , بازیکنان جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ , بازیکنان جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ , بازیکنان فوتبال اهل ایران , بازیکنان فوتبال مهاجر اهل ایران , بازیکنان فوتبال مهاجر در آلمان , زادگان ۱۳۵۵ , زادگان ۱۹۷۶ (میلادی) , قهرمانان بازیهای آسیایی اهل ایران , مهاجمان فوتبال, ] [ 2:38 بعد از ظهر ] [ علی خاکساری ] [ ]
ایکر کاسیاس
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایکر کاسیاس فرناندز (به اسپانیایی: Iker Casillas Fernández) (زادهٔ ۲۰ مه سال ۱۹۸۱، شهر مادرید در کشور اسپانیا) فوتبالیست اسپانیایی است. او به همراه این تیم موفق شده است قهرمان جام جهانی فوتبال شود. وی عضو تیم ملی فوتبال اسپانیا و باشگاه رئال مادرید می باشد. ایکر کاپیتان اول تیم ملی اسپانیا و کاپیتان اول تیم رئال مادرید و هم چنین انتخاب نخست مربیان برای دروازه‌بانی در تیم است. وی با بازوبند کاپیتانی، تیم ملی کشورش را به سوی قهرمانی در جام ملتهای اروپا رهنمود کرد تا تیم ملی اسپانیا، بعد از ۴۴ سال بتواند قهرمان این رقابت‌ها شود. همچنین ایکر در درون دروازه و به عنوان کاپیتان تیم ملی، عضو تیم ملی اسپانیایی بود که برای اولین بار، قهرمان جام جهانی شد. او همچنین با۱۴۳ بازی برای اسپانیا رکورددار بیشترین بازی ملی برای کشورش می باشد.او چهار بار بهترین دروازه‌بان جهان از نگاه فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال شده است.
از همان ابتدا، کاسیاس به عنوان یکی از بهترین دروازه‌بان‌های جهان شناخته شد و توانست جوایز زیادی کسب کند. وی تاکنون دوبار نامزد بهترین بازیکن سال اروپا شده است. در پایان سال ۲۰۰۹ نیز، برای سومین بار در تیم منتخب سال اروپا قرار گرفت. از جولای سال ۲۰۱۰ ایکر به جمع بازیکنانی پیوسته است که توانسته تمام افتخارات ملی و باشگاهی را کسب کند.
در جام جهانی ۲۰۱۰ نیز، کاسیاس به عنوان بهترین دروازه‌بان جام انتخاب شد.
[ویرایش] رئال مادرید
ایکر کاسیاس محصول تیم‌های پایه رئال مادرید است و از فصل ۹۱-۱۹۹۰ فوتبال خود را در رئال مادرید آغاز کرد. وی در سال ۱۹۹۹ برای اولین بار به تیم اصلی دعوت شد اما در آن بازی شرکت نکرد. از سال ۹۹-۱۹۹۸ وی به تیم اصلی آمد و با افت Bodo Illgner، ایکر به ترکیب اصلی راه پیدا کرد. در سال ۲۰۰۰ نیز ایکر به جوانترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال تبدیل شد که در فینال مسابقات لیگ قهرمانان اروپا حضور یافته است (در ان بازی، تیم رئال مادرید با ۳ گل، تیم والنسیا را شکست داد).
در فصل بعد، ایکر نمایش‌های ضعیفی از خود نشان داد و جای خود را به سزار سانچز داد تا اینکه در مسابقه فینال لیگ قهرمانان اروپا، سانچز دچار مصدومیت شد و کاسیاس جوان، جای وی را گرفت و با نمایش خیره کننده خود، یکی از عوامل اصلی آخرین قهرمانی رئال در لیگ قهرمانان اروپا شد و از آن موقع به بعد، به عنوان دروازه بان اول رئال مادرید شناخته شده می شود.
فصل ۰۸-۲۰۰۷، سالی بسیار پر بار برای ایکر بود. وی یکی از عوامل اصلی ۳۱مین قهرمانی رئال در لالیگا بود و با دریافت تنها ۳۲ گل در ۳۶ بازی، توانست جایزه زامورا را کسب کند همچنین وی با امضای قراردادی بلند مدت، تا سال ۲۰۱۷ دروازه بان رئال مادرید خواهد بود که این قرارداد در صورتیکه ایکر بیش از ۳۰ بازی در فصل انجام دهد، بصورت خودکار تمدید خواهد شد. همچنین وی برای بار دوم، به عنوان یکی از اعضای تیم منتخب سال اروپا انتخاب شد.
در اوایل سال ۲۰۰۹، کاسیاس به رکورد Paco Buyo از نظر تعداد بازی رسید و با وجود تنها ۲۷ سال سن، دارای بیشترین تعداد بازی در درون دروازه تیم رئال مادرید شد. در تابستان این سال، بنابر اخبار برخی خبرگزاری‌های اسپانیایی، تیم فوتبال منچستر سیتی، حاضر شده بود که برای به خدمت گرفتن کاسیاس، رقم شگفت انگیز 160 میلیون یورو را پرداخت کندکه هم هر چند که مسئولین این باشگاه، این خبر را تکذیب کردنددرصورتی که حتی مبلغی تا120میلیون دلاررارسماسایت منچستراعلام کرده بودومبلغ پیشنهادی راتا160 میلیون یوروافزایش داد. همچنین باشگاه منچستر یونایتد نیز علاقه خود را برای به خدمت گرفتن کاسیاس اعلام کرد. البته هیچ رقمی از طرف این تیم اعلام نشده بود. تیمی که قبلا خواهان به خدمت گرفتن ایکر شده بود.با این حال، کاسیاس اعلام کرد که اصلا قصد ترک کردن باشگاه خود را ندارد.
در فصل ۱۰-۲۰۰۹ و در دیدار با تیم سویا، کاسیاس با یک عکس العمل خیره کنده، مانع گلزنی تیم حریف شد. وی توپی را که از فاصله بسیار کم با دروازه زده شده بود و به سمت مخالفش رفته بود را با یک شیرجه سریع دفع کرد. بعد از این اتفاق، دروازه بان افسانه ای انگلیس، یعنی گردن بنکس، به تمجید از ایکر پرداخت و عکس العمل وی را باور نکردنی توصیف کرد و اعلام کرد که کاسیاس میتواند با ادامه این روند خود، به یکی از بهترین دروازه بانهای تاریخ فوتبال بدل شود.
کاسیاس در تیم زیر ۱۷ سال اسپانیا، با ۱۶ سال سن، به عنوان جوانترین بازیکن تیم حضور پیدا کرد که این تیم در رتبه سوم جهان قرار گرفت. دو سال بعد نیز ایکر به عنوان کاپیتان در تیم ملی زیر ۱۷ ساله‌ها حضور پیدا کرد و با این تیم، قهرمان شد.کاسیاس با توجه به درخشش در تیم رئال مادرید، به مرور زمان، به دروازبان شماره ۱ تیم ملی اسپانیا بدل شد.
کاسیاس بعد از زوبیزارتا که ۱۲۶ بازی ملی دارد، به عنوان دومین دروازبان برتر تیم ملی اسپانیا از نظر بازی ملی شناخته می شود. کاسیاس اولین بازی رسمی خود را در حالیکه تنها ۱۹ سال داشت، در برابر تیم سوئد تجربه کرد. ایکر در تیم اسپانیا در جام ملتهای اروپا سال ۲۰۰۰ حضور داشت اما پشت سر سانچز، فرصتی برای بازی پیدا نکرد. اما در جام جهانی ۲۰۰۲، به خاطر مصدومیت کانیزارس، توانست جای وی را بگیرد و به عنوان یکی از جوانترین بازیکنان جام، در آن رقابت‌ها حضور پیدا کرد. اوج درخشش وی در این رقابت ها، بازی در برابر تیم ملی ایرلند بود که موفق شد ۲ پنالتی را مهار کند و از آن زمان به بعد، به وی لقب "مقدس" را دادند.
کاسیاس در تمام ۶ بازی تیم ملی اسپانیا در یورو ۲۰۰۴ حضور داشت و بطور کامل بازی کرد و تنها ۴ گل دریافت کرد. وی در جام جهانی ۲۰۰۶ هم عضور تیم ملی اسپانیا بود هر چند این تیم در مقابل تیم فرانسه و زین الدین زیدان، شکست خورد و از دور رقابت‌ها حذف شد.
کاسیاس در بازی با تیم ملی انگلیس
پس از کناره گیری رائول گونزالس از تیم ملی، بازوبند کاپیتانی به ایکر مقدس رسید. ایکر در دو بازی اول تیم ملی اسپانیا در ترکیب اصلی بود و وقتی صعود این تیم به محله بعد قطعی شد، وی در بازی سوم استراحت کرد. کاسیاس در مراحل بعدی، موفق شد تا در بازی برابر تیم ملی ایتالیا ، ۲ پنالتی را مهار کند و یکی از عوامل اصلی برد اسپانیا در آن بازی بود. اسپانیا در ادامه آن رقابت ها، توانست با یک گل تیم آلمان را شکست دهد و قهرمان شود. وی به عنوان اولین دروازه بان تاریخ معرفی شد که توانست جام را به عنوان کاپیتان، بالای سر ببرد.
در همین سال، کاسیاس موفق شد که به رکورد ۷۱۰ دقیقه بسته نگه داشتن دروازه برسد. رکوردی که حتی زوبیزارتای بزرگ هم به آن نرسیده بود. در جام جهانی ۲۰۰۲ نیز، یکی از واکنش‌های وی در برابر تیم کره جنوبی، از طرف فیفا، به عنوان یکی از ۱۰ عکس العمل برتر تاریخ، معرفی شد.
کاسیاس به عنوان کاپیتان تیم ملی اسپانیا، در جام جهانی ۲۰۱۰
در سال ۲۰۰۹، کاسیاس موفق شد که پس از پیروزی برابر تیم بلژیک، به رکورد جالب دیگری برسد. وی توانسته بود تا در ۵۶ بازی، دروازه خود را بسته نگه دارد و از این نظر، به زوبیزارتا رسید.(هر چند نکته قابل تامل این بود که کاسیاس این رکورد را در تنها ۹۸ بازی بدست آورده بود در حالیکه زوبیزارتا در ۱۲۶ بازی).
دررقابت های یورو 2012 نیز پس از گذشت سه هفته که در بالاترین سطح ممکن برگزار شد ، با قهرمانی دراماتیک و البته تاریخی تیم ملی اسپانیا به پایان رسید،کاسیاس عملکرد درخشانی داشت وفقط با دریافت یگ بهترین دروازبان یورو2012انتخاب شد.ایکر کاسیاس در سال ۲۰۱۲ رکورد بسته نگه داشتن دروازه را شکست و در ۸۲ بازی گل نخورد. رکورد گذشته، ۷۲ بازی بود که در دستان ادوین فان‌درسار قرار داشت.در نهایت ایکر کاسیاس ، کاپیتان رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا برای پنجمین سال پیاپی به عنوان بهترین دروازه بان سال جهان توسط کمیته بین المللی آمار و تاریخ فوبتال برگزیده شد .کاسیاس تنها دروازبانی در تاریخ دنیا فوتبال هست که پنج بار به عنوان بهترین دروازبان دنیا انتخاب شده است.
در همین حال، ایکر موفق شد به عنوان سومین نفر در تاریخ اسپانیا، به رکورد ۱۰۰ بازی ملی برسد و اکنون، با۱۴۳ بازی برای اسپانیا رکورد دار بیشترین بازی ملی برای کشورش می باشد.
در جام جهانی ۲۰۱۰ نیز، کاسیاس توانست تیم ملی کشورش را برای کسب نخستین قهرمانی تاریخ این کشور در رقابتهای جهانی، هدایت کند . وی به عنوان سومین دروازه بان تاریخ موفق شده بود که به عنوان کاپیتان، جام را بالای سر ببرد. ایکر به عنوان بهترین دروازه بان این رقابت‌ها برگزیده شد. وی در بازی فینال، دو تک با تک را از بازیکنان تیم ملی هلند گرفت و در بازی با پاراگوئه، یک پنالتی را از بازیکنان این تیم گرفته بود.
کاسیاس به عنوان کاپیتان و اعضای تیم ملی اسپانیا، در جام قهرمانی اروپا ۲۰۱۲
[ویرایش] وضعیت بازی در تیم ملی و تیم باشگاهی
[ویرایش] وضعیت بازی در رئال مادرید
| باشگاه |
فصل |
لیگ |
جام حذفی |
جام باشگاه‌ها |
سایر |
مجموع |
| بازی |
گل خورده |
بازی |
گل خورده |
بازی |
گل خورده |
بازی |
گل خورده |
بازی |
گل خورده |
| رئال مادرید |
| ۱۹۹۹–۰۰ |
۲۷ |
۲۳ |
۵ |
۱ |
۱۲ |
۱۹ |
۳ |
۵ |
۴۷ |
۴۸ |
| ۲۰۰۰–۰۱ |
۳۴ |
۳۷ |
۰ |
۰ |
۱۱ |
۱۵ |
۲ |
۴ |
۴۷ |
۵۶ |
| ۲۰۰۱–۰۲ |
۲۵ |
۲۷ |
۵ |
۵ |
۹ |
۶ |
۱ |
۰ |
۴۰ |
۳۸ |
| ۲۰۰۲–۰۳ |
۳۸ |
۴۲ |
۰ |
۰ |
۱۵ |
۲۱ |
۲ |
۱ |
۵۵ |
۶۴ |
| ۲۰۰۳–۰۴ |
۳۷ |
۵۰ |
۲ |
۱ |
۹ |
۱۰ |
۲ |
۲ |
۵۰ |
۶۳ |
| ۲۰۰۴–۰۵ |
۳۷ |
۳۰ |
۰ |
۰ |
۱۰ |
۱۱ |
۰ |
۰ |
۴۷ |
۴۱ |
| ۲۰۰۵–۰۶ |
۳۷ |
۳۸ |
۴ |
۶ |
۷ |
۹ |
۰ |
۰ |
۴۸ |
۵۱ |
| ۲۰۰۶–۰۷ |
۳۸ |
۴۰ |
۰ |
۰ |
۷ |
۱۰ |
۰ |
۰ |
۴۵ |
۵۰ |
| ۲۰۰۷–۰۸ |
۳۶ |
۳۲ |
۰ |
۰ |
۸ |
۱۳ |
۲ |
۶ |
۴۶ |
۵۱ |
| ۲۰۰۸–۰۹ |
۳۸ |
۵۲ |
۰ |
۰ |
۷ |
۱۰ |
۲ |
۵ |
۴۷ |
۶۷ |
| ۲۰۰۹–۱۰ |
۳۸ |
۳۵ |
۰ |
۰ |
۸ |
۹ |
۰ |
۰ |
۴۶ |
۴۴ |
| مجموع |
۳۸۵ |
۴۰۶ |
۱۶ |
۱۳ |
۱۰۳ |
۱۳۳ |
۱۴ |
۲۳ |
۵۱۸ |
۵۷۵ |
[ویرایش] وضعیت بازی در تیم ملی
تیم
ملی |
سال |
دوستانه |
جام جهانی |
جام ملتهای اروپا |
جام کنفدراسیون ها |
کل |
| بازی |
گ.خ |
بازی |
گ.خ |
بازی |
گ.خ |
بازی |
گ.خ |
بازی |
گ.خ |
| اسپانیا |
2000 |
3 |
3 |
3 |
2 |
0 |
0 |
0 |
0 |
6 |
5 |
| 2001 |
3 |
2 |
2 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
5 |
2 |
| 2002 |
4 |
1 |
5 |
5 |
2 |
0 |
0 |
0 |
11 |
6 |
| 2003 |
3 |
1 |
1 |
2 |
6 |
4 |
0 |
0 |
10 |
7 |
| 2004 |
6 |
3 |
3 |
1 |
3 |
2 |
0 |
0 |
12 |
6 |
| 2005 |
1 |
0 |
9 |
4 |
0 |
0 |
0 |
0 |
10 |
4 |
| 2006 |
4 |
3 |
3 |
4 |
3 |
5 |
0 |
0 |
10 |
12 |
| 2007 |
1 |
0 |
0 |
0 |
8 |
3 |
0 |
0 |
9 |
3 |
| 2008 |
7 |
1 |
2 |
0 |
6 |
2 |
0 |
0 |
15 |
3 |
| 2009 |
4 |
1 |
5 |
3 |
0 |
0 |
4 |
4 |
13 |
9 |
| 2010 |
3 |
2 |
7 |
2 |
0 |
0 |
0 |
0 |
10 |
4 |
| مجموع |
38 |
17 |
42 |
23 |
28 |
16 |
4 |
4 |
111 |
60 |
[ویرایش] رئال مادرید
لالیگا : 5 بار |12-2011 و ۰۸-۲۰۰۷ و ۰۷-۲۰۰۶ و ۰۳-۲۰۰۲ و ۰۱-۲۰۰۰
سوپر کاپ اسپانیا : 3 بار | ۲۰۰۸ و ۲۰۰۳ و ۲۰۰۱
لیگ قهرمانان اروپا : ۲ بار | ۰۲-۲۰۰۱ ۲
سوپر کاپ اروپا : ۱ بار | ۲۰۰۲
باشگاههای جهان : ۱ بار | ۲۰۰۲
[ویرایش] تیم ملی (پایه)
زیر ۱۵ سال اروپا : ۱ بار | ۱۹۹۵
زیر ۱۶ سال اروپا : ۱ بار | ۱۹۹۷
جام جهانی نوجوانان : ۱ بار | ۱۹۹۹
جام ملتهای اروپا : ۲ بار | ۲۰۰۸ و۲۰۱۲
جام جهانی : ۱ بار | ۲۰۱۰
بهترین دروازه بان:
- در مجموع جایزه FIFA/Fifpro World's best goalkee
باشگاه فوتبال رئال مادرید (به اسپانیایی: Real Madrid Club de Fútbol) یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال است که در مادرید، پایتخت اسپانیا قرار دارد. رئال موفقترین تیم تاریخ فوتبال اسپانیا و موفقترین تیم تاریخ فوتبال اروپا و موفقترین تیم فوتبال قرن ۲۰ به انتخاب فیفا است. آنها دارای رکورد ۳۲ بار قهرمانی در لالیگا، ۱۸ قهرمانی در کوپا دل ری (جام حذفی)، ۸ سوپرکاپ اسپانیا، ۹ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۲ جام یوفا، ۱ سوپرکاپ اروپا و ۳ قهرمانی در جام باشگاههای جهان هستند. کلمهٔ رئال در زبان اسپانیایی، به معنی «سلطنتی» است، این لقب را شاه آلفونسو سیزدهم در سال ۱۹۲۰ بر این تیم نهاد. همچنین در همان سال، شکل یک تاج نیز بر روی آرم این باشگاه قرار گرفت.Real Madrid Club de Fútbol عبارتی است به زبان اسپانیایی که به معنای باشگاه فوتبال مادرید پادشاهی میباشد.
رئالی‌ها در طی تاریخ خود، حتی یک بار هم از لیگ اول اسپانیا (لالیگا) خارج نشدند و همیشه در این لیگ حضور داشتند. آنها از دهه ۵۰ بود که خود را به عنوان یکی از قدرت‌های فوتبال اسپانیا و اروپا به همگان معرفی کردند. در دهه ۸۰ یکی از بهترین دوران‌های خود را داشتند و یکی از بهترین تیم‌ها بودند (معروف به «تیم کرکس‌ها») که موفق به کسب دو جام یوفا، ۵ قهرمانی متوالی اسپانیا، ۱ قهرمانی جام اسپانیا و ۳ قهرمانی سوپرکاپ اسپانیا شدند.
لباس تیم از ابتدا به رنگ سفید بوده‌است. هر چند که رنگ آبی که در ابتدا کاملاً در لباس تیم مشخص بود، بارها به‌خاطر زیباترشدن و یا تغییر حامی مالی تیم، دچار تغییر شد. ورزشگاه خانگی آنها، سانتیاگو برنابئوست که گنجایش ۸۰٫۳۵۴ نفر به صورت نشسته را داراست. این ورزشگاه در مرکز شهر مادرید قرار دارد و از سال ۱۹۴۷، ورزشگاه اختصاصی این تیم شد. این ورزشگاه تاکنون ۴ بار و در سالهای ۱۹۵۷، ۱۹۶۹، ۱۹۸۰ و ۲۰۱۰، میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بوده‌است.
رئال مادرید سال‌هاست که در لالیگا، از تیم‌های قدرتمند محسوب می‌شود و رقیب اصلی تیم نیز، بارسلوناست. از نظر درآمد، رئال مادرید با ۴۷۰ میلیون یورو درآمد درسال ۲۰۱۱ در صدر تیم‌های دنیا قرار دارد و با ارزشی معادل ۹۵۰ میلیون یورو، تا سال ۲۰۰۸، دومین تیم پرارزش دنیا بود.[۳][۴]
[ویرایش] سالهای ابتدایی؛ جنگ‌های داخلی و ژنرال فرانکو (۱۹۰۲–۱۹۴۵)
اگر بخواهیم به نحوه شکل گیری باشگاه رئال مادرید برسیم، باید به سال ۱۸۹۷ برگردیم. جاییکه گروهی از دانشجویان و دانشگاهیان، فوتبال را به شهر مادرید آوردند. تعدادی از این افراد در همان سالی که باشگاهی را با نام «باشگاه فوتبال آسمان» به وجود آوردند و صبح‌های دوشنبه به فوتبال می‌پرداختند. ۳ سال بعد و در سال ۱۹۰۰، این باشگاه به دو باشگاه مجزا تبدیل شد.[۶] سپس دو سال بعد و در ۶ مارس سال ۱۹۰۲، مجدداً باشگاه نام خود را به «باشگاه فوتبال رئال مادرید» تغییر داد[۲] ۳ سال بعد، این تیم موفق شد اولین جام خود را با شکست تیم اتلتیک بیلبائو در جام اسپانیا به دست بیاورد. در ۴ ژانویه ۱۹۰۹ بود که «آدولفو ملندز»، مدیر وقت رئال در آن زمان، اساسنامه جام اسپانیا را امضا و تأیید کرد تا باشگاه به یکی از اعضای فدراسیون سلطنتی فوتبال اسپانیا تبدیل شود. در سال ۱۹۲۰ باشگاه نام خود را بازهم تغییر داد و این‌بار به «رئال مادرید» که اینکار پس از اهدای عنوان رئال (رویال به معنی سلطنت) توسط شاه آلفونسو سیزدهم اتفاق افتاد.[۷] در سال ۱۹۲۹، اولین لیگ فوتبال اسپانیا راه‌اندازی شد. رئالی‌ها تا هفته پایانی در صدر جدول حضور داشتند تا اینکه باخت هفته پایانیشان به اتلتیک بیلبائو، باعث قهرمانی بارسلونا در لالیگا و نایب قهرمانی آنها شد.[۸] رئالی‌ها اولین لیگ خود را در فصل ۳۱-۱۹۳۲ کسب کردند و سال بعد نیز این عنوان را کسب کردند تا اولین تیمی باشند که این جام را دو سال پیاپی کسب می‌کنند.[۹]
[ویرایش] یه یه (رئال مادرید)
به تیم نام داده شده نسلی از بازیکنان اسپانیایی رئال مادرید است که فوتبال اسپانیا در 1960 تحت سلطه آن ها بود.
[ویرایش] عصر مدیریت سانتیاگو برنابئو و درخشش در اروپا (۱۹۴۵–۱۹۷۸)
در سال ۱۹۴۵، سانتیاگو برنابئو یسته، به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۱۰] در همین زمان، برنابئو دستور بازسازی زمین تمرین اختصاصی تیم و ساخت ورزشگاهی بزرگتر را برای تیم صادر کرد. در سال ۱۹۵۳، وی تصمیم گرفت تا سیاست جدیدی به کار ببرد و بازیکنان بزرگ را به تیم بیاورد که اولین اقدامش، خرید آلفردو دی استفانو بود.[۱۱] در سال ۱۹۵۵، به پیشنهاد یک روزنامه‌نگار، برنابئو، «بدریگنان» و «سوبس» تصمیم گرفتند تا جامی را طراحی کنند و در آن از تیم‌های مختلفی از سرتاسر اروپا برای شرکت در آن دعوت کنند. جامی که امروزه به عنوان لیگ قهرمانان اروپا شناخته می‌شود.[۱۲]
در دوران برنابئو بود که رئال مادرید خود را به عنوان قدرتی در اسپانیا و اروپا معرفی کرد. آنها در طی سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، ۵ بار متوالی قهرمان جام اروپا شدند که یکی از آنها، پیروزی ۷-۳ مقابل اینتراخت فرانکفورت در سال ۱۹۶۰ در فینال رقابت‌ها بود.[۱۱] پس از این افتخارات پیاپی، باشگاه موفق به کسب عنوان نشان افتخار یوفا شد.[۱۳] آنها ششمین جام خود را نیز با شکست ۲-۱ پارتیزان و در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند. اعضای این تیم در سالهای ۱۹۶۲ و ۱۹۶۴ نیز موفق شده بودند تا به فینال این رقابت‌ها برسند هرچند موفق به قهرمانی نشده بودند.[۱۴] در دهه هفتاد، رئالی‌ها موفق به کسب ۵ لیگ اسپانیا و ۳ جام حذفی شدند.[۱۵] در سال ۱۹۷۱ آنها اولین دیدار فینال جام در جام اروپا را برگزار کردند که در نهایت با شکست ۲-۱ مقابل چلسی، از کسب جام بازماندند.[۱۶] در ژوئیه ۱۹۷۸، اتفاقی ناگوار برای رئال مادرید افتاد و سانتیاگو برنابئو در حالیکه مسابقات جام جهانی فوتبال در آرژانتین آغاز شده بود، درگذشت. این اتفاق به حدی مهم بود که مسئولین فیفا تصمیم گرفتند که ۳ روز را در حین مسابقات به افتخار برنابئو، عزای عمومی اعلام کنند.[۱۷] باشگاه رئال نیز در ادامه همان سال، اولین دوره جام برنابئو را که به احترام برنابئو بود، برگزار کرد.
[ویرایش] دوره کرکس‌ها و کسب هفتمین و هشتمین جام اروپایی (۱۹۸۰–۲۰۰۰)
رئالی‌ها در اوایل دهه هشتاد، وضعیت چندان مناسبی نداشتند و نتوانستند لالیگا را فتح کنند تا اینکه گروهی از بازیکنان لیگ اسپانیا به تیم آمدند و با خود موفقیت را به همراه داشتند.[۱۸] یک روزنامه نگار اسپانیایی عنوان کرکس‌ها را برای آن تیم انتخاب کرد که به‌خاطر ۵ بازیکن فوق‌العاده آن بود که شامل امیلیو بوتراگوئنو، مانوئل سانچز، مارتین وازکوئز، میشل و میخل پاردخا میشد.[۱۹] کرکس‌ها (که بعداً با رفتن پاردخا به رئال ساراگوسا، به گروهی ۴ نفره تبدیل شد)، در کنار بازیکنانی چون فرانسیسکو بویو که دروازه‌بان تیم بود و یا مهاجم خود، هوگو سانچز، یکی از بهترین تیم‌های نیمه دوم دهه ۸۰ در اسپانیا و اروپا بودند و موفق شدند ۲ جام یوفا، ۵ لیگ اسپانیا پیاپی، یک جام حذفی اسپانیا و ۳ سوپر کاپ اسپانیا را کسب کنند.[۱۹] اما این تیم رویایی و گروه کرکس‌ها، در اوایل دهه ۹۰ و با جدایی امیلی بوتراگونو، مارتین وازکوئز و میشل از تیم، از هم پاشید.[۲۰]
در سال ۱۹۹۶، لورنسو سانز، مدیر باشگاه، تصمیم گرفت تا فابیو کاپلو را به عنوان مربی تیم انتخاب کند. گرچه دوران مربیگری کاپلو تنها یکسال طول کشید اما آنها توانستند عنوان قهرمانی را کسب کنند و بازیکنانی چون روبرتو کارلوس، پدراگ میاتوویچ، داور شوکر و کلارنس سیدورف برای تقویت تیمی که خود بازیکنانی چون رائول، فرناندو هیرو، ایوان زامورانو و فرناندو ردوندو را داشت، به تیم اضافه شدند تا اینکه تیم توانست با این بازیکنان (به همراه فرناندو مورینتسی که در سال ۱۹۹۷ به تیم آمد) تحت هدایت یاپ هینکس پس از ۳۳ سال انتظار، هفتمین جام اروپایی خود را کسب کنند. آنها در فینال به لطف تک گل میاتوویچ موفق شدند یوونتوس را شکست دهند.[۲۱] دو سال بعد نیز ئالی‌ها موفق شدند تا با درخشش رائول، هشتمین جام اروپایی خود را با شکست ۳-۰ والنسیا کسب کنند.[۲۲]
[ویرایش] دوره کهکشانی‌ها، عصر کالدرون و دو مدیریت پرز (۲۰۰۰ تاکنون)
در جولای سال ۲۰۰۰، فلورنتینو پرز به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد.[۲۳] وی در وعده‌های انتخاباتیش، قول برطرف کردن بدهی‌های سنگین باشگاه، افزایش امکانات و مدرن کردن باشگاه را داده بود هرچند که وعده اصلی وی، امضای قرارداد با لوئیز فیگو، ستاره آن زمان بارسلونا بود.[۲۴] در همان سال بود که پرز با صرف هزینه‌های سنگین، تیمی را تشکیل داد که به‌خاطر داشتن ستارگان بزرگ، در سرتاسر جهان به نام «کهکشانی‌ها» معروف شد. بازیکنان بزرگی چون زیدان، رونالدو، فیگو، کارلوس، رائول و بکهام از جمله ستارگان آن روزهای رئال مادریدی بودند که ویسنته دل بوسکه را به عنوان سرمربی خود میدید. اما با وجود این هزینه‌ها و کسب نهمین‌جام اروپایی و کسب قهرمانی لالیگا، پرز تصمیم گرفت تا دلبوسکه را برکنار کند، که همینکار وی باعث شد تا سفیدها در طی ۳ سال آینده، موفق به کسب هیچ جامی نشوند تا پرز از کار برکنار شود.[۲۱]
بازیکنان رئال در حال جشن گرفتن به‌خاطر قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا در سال ۲۰۰۸ [۲۵]
در ادامه و در سال
[ ]
|
آندرس اینیستا |
 |
| شناسنامه |
| نام کامل |
آندرس اینیستا لوخان |
| تاریخ تولد |
۱۱ مه ۱۹۸۴ (۲۸ سال) |
| محل تولد |
فوئنتیلبیا، اسپانیا |
| قد |
۱٫۷۰ متر (۵ فوت و ۷ اینچ) |
| اطلاعات باشگاهی |
| باشگاه کنونی |
بارسلونا |
| شمارهٔ پیراهن |
۸ |
| پُست |
هافبک/مهاجم گوش |
| باشگاههای جوانان |
۱۹۹۴-۱۹۹۶
۱۹۹۶-۲۰۰۰ |
آلباسته
بارسلونا |
| باشگاههای حرفه‌ای |
۲۰۰۰-۲۰۰۳
۲۰۰۲- |
بارسلونا بی
بارسلونا |
۵
۱۸ |
| تیم ملی |
۲۰۰۰
۲۰۰۰-۲۰۰۱
۲۰۰۱
۲۰۰۱-۲۰۰۲
۲۰۰۳
۲۰۰۳-۲۰۰۶
۲۰۰۶ |
زیر ۱۵ ساله‌های اسپانیا
زیر ۱۶ ساله‌های اسپانیا
زیر ۱۷ ساله‌های اسپانیا
زیر ۱۹ ساله‌های اسپانیا
زیر ۲۰ ساله‌های اسپانیا
زیر ۲۱ ساله‌های اسپانیا
تیم ملی یزرگسالان اسپانیا |
۰
۱
۰
۱
۳
۶
۸ |
آندرس اینیستا لوخان (به اسپانیایی: Andrés Iniesta Luján) که در ۱۱می ۱۹۸۴ در روستایی کوچک به نام فوئنتیلبیا، واقع در استان آلباسته در اسپانیا به دنیا آمد، فوتبالیستی اسپانیایی است که در پست هافبک تهاجمی بازی می‌کند. اینیستا هم‌اکنون با پیراهن تیم فوتبال بارسلونا در رقابتهای لالیگا اسپانیا شرکت می‌کند و عضو تیم ملی فوتبال اسپانیا نیز میباشد. وی از نوجوانی در مدرسه فوتبال بارسلونا آموزش دیده است.
پیش از اولین بازی خود در تیم ملی بزرگسالان اسپانیا در سال ۲۰۰۶ میلادی، اینیستا در تیم‌های زیر ۱۶سال، زیر ۱۹سال و زیر ۲۱سال اسپانیا بازی کرده بود. در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان فقط توانست یک بازی برای اسپانیا انجام دهد چرا که اسپانیا نتوانست به دور بعدی راه پیدا کند. وی در رقابتهای مقدماتی و اصلی یورو ۲۰۰۸ برای اسپانیا بازی کرد و نقش بسزایی در قهرمانی این تیم داشت که در نهایت باعث شد اسم وی در لیست تیم منتخب تورنمنت حاضر باشد. در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی نیز اینیستا تیم اسپانیا را همراهی کرد و نقش کلیدی در پیروزی تیمش داشت. آندرس اینیستا در فینال این بازیها با به ثمر رساندن تنها گل بازی در دقیقه ۱۱۶ باعث شد تا اسپانیا با پیروزی بر هلند برای اولین بار قهرمان جهان گردد. این گل او باعث شد تا وی به عنوان بهترین بازیکن بازی انتخاب شود و به محبوبیتهای او افزوده شود. وی همچنین جایزه‌ی بهترین بازیکن اروپا در سال ۲۰۱۱-۲۰۱۲ را برده است[۱].
توانایی بازی او در همه جای زمین، به همراه فروتنی و تواضع ذاتی او، باعث شده تا القابی مانند جادوگر (El Ilusionista)، ضدستاره (El Anti-Galáctico) و جدیدترین آنها «سن آندرس» (San Andrés)، به او داده شود[۲]. یکی دیگر از معروف ترین القاب آندرس اینیستا طفل معصوم است
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «[۱]»، ویکی‌پدیای ، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۳ شهریور ۱۳۹۱).
[ویرایش] پیوند به بیرون
قهرمانی فوتسال جهان فیفا که جام جهانی فوتسال نیز نامیده می‌شود، معتبرترین مسابقات بین‌المللی فوتسال (یا فوتبال داخل سالن) است که بین تیم‌های ملی فوتسال برتر دنیا هر ۴ سال یکبار در سالهای زوج میان جام جهانی فوتبال برگزار می‌شود.
نخستین دوره این مسابقات در سال ۱۹۸۹ در هلند برگزار شد و آخرین دوره آن در اکتبر سال ۲۰۰۸ در کشور برزیل برگزار و با پیروزی تیم میزبان به پایان رسید.
در طول ۶ دوره برگزاری این مسابقات تنها ۲ تیم ملی برزیل و اسپانیا جام را به خانه برده‌اند؛ در ۳ دوره اول و آخرین دوره این مسابقات تیم ملی فوتسال برزیل و در ۲ دوره میانی آن تیم ملی فوتسال اسپانیا به قهرمانی رسیدند.
تیم‌های ملی ایالات متحده آمریکا، ایتالیا، هلند، روسیه، پرتغال نیز توانسته‌اند در طول این ۶ دوره در مقامهای دوم یا سوم مسابقات قرار گیرند.
تاکنون ۳۷ کشور در این مسابقات شرکت کرده‌اند، اما تنها ۳ تیم برزیل، اسپانیا و آرژانتین در هر ۶ دوره این مسابقات حاضر بوده‌اند.
[ویرایش] سهمیه هر کنفدراسیون
تعداد تیم‌های شرکت کننده در این مسابقات از اولین دوره تا جام جهانی ۲۰۰۴ تایوان همواره ۱۶ تیم بود، اما در جام جهانی ۲۰۰۸ برزیل به ۲۰ تیم افزایش پیدا کرد.
در اولین دوره مسابقات در ۱۹۸۹ نمایندگان قاره اروپا ۶ تیم، آمریکای جنوبی ۳ تیم، آسیا، آفریقا و کونکاکاف هر یک ۲ تیم و اقیانوسیه یک تیم بودند که این تعداد در پنجمین دوره مسابقات در تایوان به ۴ تیم برای آسیا، ۵ تیم از اروپا، ۳ تیم از آمریکای جنوبی، ۲ تیم از کونکاکاف و یک تیم از آفریقا و اقیانوسیه تغییر کرد.
در آخرین دوره مسابقات در برزیل نیز سهمیه کنفدراسیون‌های اروپا، آمریکای جنوبی، آفریقا و کونکاکاف هر کدام یکی افزایش پیدا کرد.
- برای آخرین مسابقات، جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ را ببینید.
جام جهانی فیفا (که همچنین با نام جام جهانی فوتبال و یا بطور خلاصه، با نام جام جهانی شناخته می‌شود)، مسابقات حرفه‌ای فوتبال است که در ردهٔ مردان و بین اعضای فدراسیون بین‌المللی فوتبال(فیفا) برگزار می‌شود. این مسابقات از سال ۱۹۳۰ بطور مرتب و هر ۴ سال یکبار برگزار می‌شود و تنها در سالهای ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ و به علت جنگ جهانی دوم برگزار نشده‌است. قهرمان فعلی این مسابقات، کشور اسپانیاست که در مسابقات سال ۲۰۱۰ قهرمان شد.
در حال حاضر، مسابقات در طی نزدیک به یک ماه و با حضور ۳۲ تیم بعلاوه کشور(های) میزبان برگزار می‌شود که به این مرحله از مسابقات، معمولاً مرحله‌ی نهایی جام جهانی گفته می‌شود. تیم‌ها برای ورود به مرحله نهایی جام، در طی ۳ سال قبل از آغاز آن، تلاش کرده و در نهایت به همراه کشور(های) میزبان در این مسابقات حضور پیدا می‌کنند.
تاکنون ۱۹ جام جهانی برگزار شده‌است و تنها ۸ کشور موفق به فتح این مسابقات شدند که کشور برزیل با ۵ قهرمانی، پرافتخارترین تیم این رقابت هاست. همچنین برزیلی‌ها تنها تیم در دنیا هستند که در تمام ۱۹ دوره رقابت‌ها حضور داشتند. ایتالیا با چهار قهرمانی، دومین تیم پرافتخار دنیاست و آلمان با ۳ قهرمانی، اوروگوئه و آرژانتین با ۲ قهرمانی و کشورهای انگلستان، فرانسه و اسپانیا ۶ کشور دیگری هستند که تجربهٔ کسب عنوان قهرمانی را دارند.
جام جهانی، پربیننده ترین رویداد ورزشی است طوریکه بازی فینال جام جهانی سال ۲۰۰۶ را که در کشور آلمان برگزار شد، ۷۱۵٫۱ میلیون نفر در سرتاسر دنیا بصورت زنده تماشا کردند.[۱]
میزبان ۳ دوره بعدی جام جهانی نیز انتخاب شده که برزیل در سال ۲۰۱۴ میزبان خواهد بود و کشورهای روسیه و قطر به ترتیب در سالهای ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ میزبان رقابتهای خواهند بود.
[ویرایش] مسابقات بین‌المللی قبلی
اروگوئه در سال ۱۹۳۰، توانست قهرمان جام ژول ریمه شود
در سال ۱872، نخستین مسابقه بین‌المللی فوتبال بین دو انگلیس و اسکاتلند و در گلاسگو انجام شد که با نتیجه مساوی بدون گل به پایان رسید.[۲] نخستین جام برگزار شده نیز در سال ۱۹۸۴ و با نام مسابقات قهرمانی بریتانیا برگزار شد.[۳]
در قرن ۲۰ میلادی، فوتبال رو به رشد رفت و در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۰۰، فوتبال بدون داشتن مدال و به عنوان یکی از ورزش‌های تیمی، برگزار شد.[۴] در سال ۱۹۰۴ بود که فیفا در سوئیس تاسیس شد. مسئولین وقت فیفا تلاش می‌کردند تا جدا از فوتبالی که در مسابقات المپیک برگزار می‌شود، مسابقات دیگری برگزار کنند اما چون اوایل ظهور این رشته ورزشی بود، فیفا توفیقی کسب نکرد و شکست خورده بود.[۵]
در المپیک سال ۱۹۰۸ بود که فوتبال برای نخستین بار، به عنوان یک ورزش رسمی در المپیک مورد استفاده قرار گرفت و فیفا مسئولیت برگزاری آن را به عهده داشت. البته در آن زمان تنها تیم ملی انگلیس یک تیم حرفه‌ای بود و سایر تیم‌ها دارای بازیکنان آماتور بودند که به همین دلیل در طی ۲ دوره بعدی المپیک، انگلیس مدال طلا را کسب میکرد.
در سال ۱۹۰۹ و در کنار مسابقات المپیک که برای تیم‌های اماتور برگزار میشد، سر توماس لیپتون، جام توماس لیپتون را در شهر تورین برگزار کرد. البته در این رقابتهای، تیم‌های ملی شرکت نداشتند بلکه از هر کشور، یک تیم باشگاهی و به عنوان نماینده در این مسابقات حضور پیدا میکرد. زمانی جام توماس لیپتون به عنوان نخستین دوره رقابتهای جام جهانی شناخته میشد.[۶] در این رقابت‌ها، موفق ترین تیم‌های ایتالیا، آلمان و سوئیس حضور داشتند اما مسئولین فوتبال انگلیس، حاضر نشدند تا یک تیم حرفه‌ای به این مسابقات بفرستند که لیپتون از باشگاه «آکلند غربی» به نمایندگی از انگلیس، برای شرکت در این رقابت‌ها دعوت کرد که در نهایت همین تیم هم قهرمان شد.
در سال ۱۹۱۴، فیفا مسابقات فوتبال المپیک را با عنوان جام جهانی فوتبال برای افراد اماتور به رسمیت شناخت و مسئولیت برگزاری این رقابت‌ها را پذیرفت.[۷] این حرکت فیفا در سال ۱۹۲۰، منجر به برگزاری نسختین جام بین قاره‌ای فوتبال شد که در آن یک کشور غیر اروپایی نیز شرکت کرد. مصر به همراه ۱۳ تیم اروپایی دیگر در این رقابت‌ها شرکت کرد که در نهایت مسابقات با قهرمانی تیم ملی بلژیک به پایان رسید.[۸] ۲ دوره بعدی رقابت‌ها نیز در سالهای ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸ با قهرمانی تیم ملی اروگوئه به پایان رسید.
[ویرایش] نخستین دوره رقابت ها
با توجه به موفقیت در برگزاری مسابقات المپیک، فیفا و رئیس وقت آن زمانش؛ ژول ریمه، مجدداً تلاش خود را برگزاری یک جام رسمی بین‌المللی آغاز کردند تا بتوانند مسابقات مربوط به خود را برگزار کنند. در می‌سال ۱۹۲۸ بود که فیفا در شهر آمستردام تصمیمش را برای برگزاری مسابقات رسمی خود، اعلام کرد.[۹] آنها کشور اروگوئه را که در ۲ دوره قبلی جام جهانی فوتبال برای افراد اماتور قهرمان شده بود و در آستانه جشن ۱۰۰ سالگی استقلالش بود را به عنوان میزبان رقابت‌ها، انتخاب کردند.
کمیته‌ای برای دعوت تیم‌های ملی برای حضور در این رقابت‌ها تشکیل شد اما انتخاب اروگوئه به عنوان میزبان رقابت‌ها، به منزله افزایش هزینه‌ها و سخت شدن آمدن تیم‌ها به رقابت‌ها بود که همین مسئله باعث شده بود که تا قبل از ۲ ماه مانده به آغاز رقابت‌ها، هیچ تیم اروپایی، اعلام آمادگی نکرده باشد. هر چند در نهایت بلژیک، فرانسه، رومانی و یوگوسلاوی از اروپا در این رقابت‌ها حضور پیدا کردند. ۷ تیم از آمریکای جنوبی، ۲ تیم از آمریکای شمالی به همراه ۴ تیم اروپایی، ۱۳ تیم حاضر در نخستین دوره رقابتهای جام جهانی فوتبال بودند.
دو بازی اول در تاریخ رقابتهای جام جهانی، در ۱۳ ژوئیه ۱۹۳۰ برگزار شد. جاییکه فرانسه موفق شد با نتیجه ۴-۱ تیم مکزیک را شکست دهد و آمریکا نیز با ۳ گل تیم بلژیک را شکست داد. لوسین لورنت فرانسوی، زننده نخستین گل تاریخ رقابتهای جام جهانی شد.[۱۰]
در بازی فینال نیز اروگوئه میزبان توانست در حضور ۹۳ هزار تماشاگر، با نتیجه ۴-۲ آرژانتین را شکست داده و به عنوان نخستین قهرمان جام جهانی فوتبال شناخته شود. جامی که با نام جام ژول ریمه نیز از آن یاد می‌شود.[۱۱]
پس از برگزار شدن نخستین دوره رقابتهای جام جهانی، بازیهای المپیک سال ۱۹۳۲ در لوس آنجلس برگزار شد که در انجا فوتبال محبوبیت بسیار کمی داشت و بجای ان، فوتبال آمریکایی بسیار محبوب شده بود. به همین دلیل بود که مسئولین فیفا و المپیک، تصمیم گرفتند مسابقات فوتبال را در آن دوره از رقابت‌ها برگزار نکنند.[۱۲] فوتبال دوباره در المپیک سال ۱۹۳۶ جزو یکی از رشته‌ها شد اما بیشتر از گذشته تحت شعاع جام جهانی فوتبال قرار گرفته بود.
مسابقات سال ۱۹۳۴، در کشور ایتالیا برگزار شد. جاییکه برای اولین بار مسابقات دارای مرحله گروهی شدند. ۱۶ تیم در این دوره حضور داشتند که تا سال ۱۹۸۲، این تعداد تغییری نکرد. اروگوئه‌ای‌ها که از بازیهای ضعیف تیم‌های اروپایی در دوره گذشته نا امید شده بودند، این مسابقات را تحریم کردند. بولیوی و پاراگوئه نیز بدلیل مسائل مالی، در این مسابقات حضور پیدا نکردند تا برزیل و آرژانتین بدون برگزاری یک بازی مقدماتی، در مسابقات حضور پیدا کنند. مصر نیز در این دوره، به عنوان نخستین تیم آفریقایی حضور پیدا کرد. ایتالیایی‌ها نیز خود توانستند در این دوره از رقابت‌ها قهرمان شوند و تبدیل به نخستین تیم اروپایی شوند که قهرمان جام جهانی می‌شود.[۹]
دوره بعدی رقابت‌ها نیز مجدداً در اروپا برگزار شد که موجب اعتراض کشورهای امریکایی شد و اروگوئه و آرژانتین مسابقات را تحریم کردند. همچنین برای نخستین بار اعلام شد که تیم‌های میزبان و قهرمان دوره قبل رقابت‌ها، بدون نیاز به برگزاری مسابقات مقدماتی، می‌توانند در این رقابت‌ها حضور یابند. بدین ترتیب کشور ایتالیا به عنوان قهرمان دوره قبل و فرانسه به عنوان میزبان، بطور مستقیم به جام جهانی صعود کردند. همچنین اتریش با وجود اینکه توانست به جام جهانی صعود کند، نتوانست در مسابقات شرکت کند چراکه عضوی از آلمان شده بود. به انگلیس پیشنهاد داده شد تا در این مسابقات حضور پیدا کنند اما آنها نپذیرفتند تا مسابقات با ۱۵ تیم برگزار شود. فرانسوی‌ها که میزبان بودند، تبدیل به نخستین میزبانی شدند که موفق به کسب جام نشد. تیم ملی ایتالیا در نهایت موفق شد تا برای دومین بار پیاپی، قهرمان این رقابت‌ها شود. ارنست ویلیمووسکی لهستانی نیز تبدیل به نخستین بازیکن شد که در یک بازی جام جهانی، موفق به زدن ۴ گل شد. وی در جریان باخت ۶-۵ کشورش به برزیل، چنین کاری کرد. این رکورد بعدها بارها تکرار شد اما ۵۶ سال طول کشید تا شخصی بتواند این رکورد را بهبود ببخشد.[۹]
[ویرایش] برگزار نشدن دو جام جهانی بخاطر جنگ جهانی
دوره‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ جام جهانی، به دلیل جنگ جهانی دوم برگزار نشد. جام جهانی ۱۹۴۲ قرار بود تا در کشور آلمان برگزار شود. این خبر در ۲۳مین سالگرد فیفا در سال ۱۹۳۶ و در برلین اعلام شده بود. اما جنگ جهانی در سال ۱۹۳۹ آغاز شد و میزبانی آلمان منتفی شد. در جوئن همین سال، قرار شد برزیل میزبان رقابت‌ها باشد هرچند که با گسترش جنگ جهانی، برگزاری مسابقات منتفی شد آنهم در حالیکه حتی میزبان رقابت‌ها هم مشخص نشده بود.[۹]
بعد از پایان جنگ جهانی نیز، مسابقات سال ۱۹۴۶ بدلیل خرابی‌های حاصل از جنگ، برگزار نشد.[۹]
[ویرایش] جام‌های جهانی بعد از جنگ جهانی
در سال ۱۹۵۰ بود که مسابقات دوباره از سر گرفته شد. مسابقات به میزبانی برزیل برگزار شد و انگلیس برای نخستین بار در این رقابت‌ها حضور پیدا کرد. انگلیسی‌ها که فوتبال را ورزشی انگلیسی می‌دانستند، دوست نداشتند تا در رقابت با تیم‌های غیر انگلیسی شرکت کنند تا بتوانند فوتبال را انگلیسی نگه دارند[۱۳] اما سرانجام در سال ۱۹۴۶ بود که دعوت فیفا را پذیرفتند و در این رقابت‌ها شرکت کردند.[۱۴] هر چند در نهایت انها با شکست برابر آمریکا، از گردونه رقابت‌ها حذف شدند و نتوانستند به فینال راه پیدا کنند. انگلیسی‌ها آن بازی را با ۱ گل به آمریکا واگذار کرده بودند هرچند در ابتدا اخبار به اشتباه مخابره شد. بنابر اخبار، انگلیسی‌ها بازی را ۱-۰ برده بودند و البته به علت اشتباه تایپی، نتیجه بازی ۱۰-۰ به نفع انگلیس خوانده شده بود. همچنین اروگوئه‌ای که دو دوره قبلی را تحریم کرده بود، مجدداً به این بازیها آمد. کشورهای اروپای شرقی چون شوروی سابق نیز بدلایل سیاسی در مسابقات حضور نداشتند. ایتالیا، قهرمان دوره قبل نیز با وجود سقوط هواپیمای خود که باعث کشته شدن اکثر بازیکنانش شد، در این رقابت‌ها شرکت کرد. همجنین این تنها دوره از رقابت‌ها بود که پس از مرحله گروهی، مسابقات حذفی برگزار نشد و در این دور هم مسابقات به شکل گروهی برگزار شد. در نهایت نیز اروگوئه‌ای‌ها، برزیل میزبان را شکست دادند و قهرمان شدند.
جام جهانی ۱۹۵۴ در کشور سوئیس برگزار شد و مسابقات برای اولین بار از طریق تلویزیون پخش شدند. شوروی که در مسابقات المپیک شگفتی ساز شده بودند، در این رقابت‌ها موفق نبودند. در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات نیز پرگل ترین بازی تاریخ رقابت‌ها رقم خورد. جاییکه اتریش با وجود آنکه با ۳ گل از سوئیس عقب افتاده بود، در نهایت با نتیجه ۷-۵ موفق شد سوئیس را شکست دهد. در نهایت نیز آلمان غربی با برتری ۳-۲ برابر قهرمان المپیک، یعنی مجارستان موفق شد قهرمان مسابقات شود.[۱۵] این قهرمانی در حالی بدست آمد که آلمانی‌ها ابتدا با ۲ گل از حریف عقب افتاده بودند. به همین دلیل این مسابقه در آلمان، با نام «معجزه برن» معروف شده‌است.[۱۶]
پله و گیلمار، اعضای تیمی از برزیل بودند که نخستین قهرمانی جهان را برای برزیل به ارمغان آوردند
جام جهانی ۱۹۵۸ در سوئد برگزار شد و برزیل توانست قهرمان شود. برزیلی‌ها تبدیل به نخستین تیم تاریخ مسابقات شدند که در حالی قهرمان می‌شدند که مسابقات در یک قاره دیگر برگزار میشد. همچنین برای اولین بار، هر چهار تیم بریتانیایی موفق به حضور در مرحلهٔ نهایی مسابقات شدند. اتفاقی که دیگر هرگز رخ نداد. همچنین در این مسابقات، پله به جهان فوتبال معرفی شد. وی در فینال ۲ بار گلزنی کرد. جاست فونتین نیز با زدن ۱۳ گل، بهترین گلزن رقابت‌ها شد. رکوردی که تاکنون دست نخورده باقی‌مانده‌است.[۱۷]
در حالی شیلی میزبان جام جهانی ۱۹۶۲ بود که قبل از آغاز مسابقات، زلزله ویرانگر و ۹٫۵ ریشتری شیلی رخ داد و خسارات زیادی وارد کرد. این دوره از مسابقات بخاطر خشونت زیادش و بازیهای تدافعیش بسیار مشهور شد. برای مثال بازی ایتالیا با شیلی که با برد ۲-۰ شیلی همراه بود، به نام نبرد سانتیاگو معروف شد. دو روزنامه نگار ایتالیایی، مقاله‌ای تند درباره کشور میزبان نوشتند و در مسابقه نیز بازیکنان دو تیم به قصد مصدوم کردن بازیکنان حریف بازی می‌کردند و در نهایت دو بازیکن از تیم ایتالیا نیز از بازی اخراج شدند. در نهایت و برای دومین بار پیاپی، برزیل موفق شد در فینال و با نتیجه ۳-۱ تیم چکسلواکی را شکست دهد و قهرمان مسابقات شود. مارکوس کول کلمبیایی نیز تبدیل به نختستین و تنها بازیکن تاریخ شد که از روی نقطه کرنر، موفق به زدن گل در جام جهانی شد. لو یاشین این گل را دریافت کرده بود.[۱۸]
وضعیت کشورهای مختلف در مسابقات
در بین سالهای ۱۹۳۷ تا ۱۹۷۸، مسابقات با حضور ۱۶ تیم برگزار میشد. البته در مسابقات سال ۱۹۳۸ کشور اتریش جزوی از آلمان شده بود و به همین دلیل بود که مسابقات با حضور ۱۵ تیم برگزار شد. همچنین در مسابقات سال ۱۹۵۰ بود که به علت انصراف تیم‌های هند، اسکاتلند و ترکیه، مسابقات با شرکت ۱۳ تیم برگزار شد.[۱۹] در آن سال‌ها اکثر تیم‌های شرکت کننده، از اروپا و آمریکای جنوبی بودند و تیم‌های کمی از قاره‌های آمریکای شمالی، آسیا، آفریقا و اقیانوسیه در این رقابت‌ها بودند و اکثر آنها نیز به راحتی از تیم‌های اروپایی و آمریکایی جنوبی، شکست می‌خوردند. در واقع تا سال ۱۹۸۶، تنها آمریکا بود که جزو قاره اروپا و آمریکای جنوبی نبود اما توانسته بود از دور نخست رقابت‌ها صعود کند و در رقابتهای سال ۱۹۳۰، به دور نیمه نهایی رسیده بود. همچنین تیم‌های ملی کوبا در سال ۱۹۳۸، کره شمالی در سال ۱۹۶۶ و مکزیک در سال ۱۹۷۰ بود که توانسته بودند به مرحله یک چهارم نهایی برسند.
در دوران جنگ جهانی دوم جام در ایتالیا بود و معاون رئیس فیفا، "اوتورینو باراسی" آنرا در یک جعبه کفش در زیر تختخواب خود مخفی کرده بود. برزیل در سال ۱۹۶۶ به روال عادی پس از چهار سال جام را به فیفا بازگرداند. این جام در همین سال و قبل از شروع بازیها، بخشی از نمایشگاه "فوتبال در دنیای تمبر" بود که در "وستمینستر سنترهال" لندن برگزار شده بود. در روز ۲۰ مارس ۱۹۶۶ برابر ۲۹ اسفند ۱۳۴۴ خورشیدی، زمانی که در قسمت دیگری از ساختمان نمایشگاه مراسم عبادت برگزار شده بود، ربوده شد. اما یک هفته بعد سگی ضمن بازی در باغچه جلوی خانه ای آنرا پیدا کرد. جام ژول ریمه پس از مسابقات ۱۹۷۰ برای همیشه به برزیل رفت ولی در دسامبر سال ۱۹۸۳ دوباره و این بار از ویترین فدراسیون فوتبال برزیل به سرقت رفت. در تحقیقات پلیس معلوم شد که دزدان جام را ذوب کرده‌اند. به این خاطر فدراسیون برزیل بدل جام را نزد یک شرکت آلمانی در شهر "هانائو" نزدیک فرانکفورت سفارش داد که اکنون در برزیل نگهداری می شود.
پس از این رویداد، فیفا از میان ۵۳ طرح که هنرمندان در رقابتی جهانی برای جام جهانی فراهم آورده بودند، جام فعلی را که طراحی تندیس ساز و سنگتراش ایتالیایی "سیلویو گازانیگا" اهل میلان است را بر گزید. جنس جام طلای ۱۸ عیار، وزن آن ۶۱۷۵ گرم و ارتفاع آن ۳۶۸ میلیمتر است. تیم برنده جام را دریافت می‌کند وپس از پایان مسابقات می بایستی آنرا قبل از بازگشت به کشور خود تحویل فیفا دهد. تیم قهرمان یک نسخه بدل با روکش آب طلا دریافت می‌کند که آنهم متعلق به فیفا میماند.
منبع این بخش: ویکی‌پدیای آلمانی و انگلیسی
باشگاه فوتبال بارسلونا
|
| نام کامل باشگاه |
باشگاه فوتبال بارسلونا
(Fútbol Club Barcelona) |
| لقب(ها) |
آبی و اناری‌ها |
| تاریخ تأسیس |
۲۹ نوامبر ۱۸۹۹ |
| نام ورزشگاه |
نیوکمپ
(گنجایش: ۹۹٬۳۵۴ [۱]) |
| مدیرعامل |
ساندرو راسل |
| سرمربی |
جوزپ گواردیولا تا ۱ ژوئیه
از ۱ ژوئیه تیتو ویلانوا |
| لیگ |
لالیگا |
| ۱۱–۲۰۱۰ |
لالیگا، اول |
| آدرس اینترنتی |
www.fcbarcelona.com |
| پرگل ترین برد |
بارسلونا ۲۰ - ۱ اسمیلد هلند[۲] |
| بدترین باخت |
بارسلونا ۱ - ۱۲ اتلتیکو بیلبائو[۲] |
| گروه هوادارها |
کولز (culés) |
| |
|
|
 |
ادامه مطلب
[ یک شنبه 8 بهمن 1391برچسب: , ] [ 9:52 بعد از ظهر ] [ علی خاکساری ] [ ]
باشگاه فوتبال بایرن مونیخ (به آلمانی: Fußball-Club Bayern München) باشگاه فوتبال آلمانی است که در مونیخ پایتخت ایالت باواریا قرار دارد. بایرن به عنوان موفقترین باشگاه فوتبال در آلمان شناخته شده میباشد، که موفق به کسب ۲۱ قهرمانی بوندسلیگا و ۱۴ قهرمانی جام حذفی شده است. بایرن بیش از ۱۴۷٫۰۰۰ عضو دارد.[۱] و نیز بیش از ۲،۴۰۰باشگاه رسمی دارد، ودر این باشگاههای حدود ۱۷۷٫۰۰۰ عضو دارد.بایرن علاوه بر فوتبال باشگاههای شطرنج، هندبال، بسکتبال، ژیمناستیک، بولینگ، و تنیس روی میز را نیز اداره می‌کند و در فوتبال حرفه‌ای بیش از ۱،۱۰۰ عضو فعال دارد
ادامه مطلب
شهرآورد تهران (شهرآورد سرخابی) نامِ داده‌شده به شهرآورد فوتبال بین دو باشگاه تهرانی پرسپولیس و استقلال (تاج سابق) است. این بازی در تیر ۱۳۸۷ توسط مجله وردساکر به عنوان مهمترین شهرآورد در آسیا و بیست‌ودومین شهرآورد بزرگ در جهان اعلام شد.[۱][۲] وبگاه گل دات کام نیز این شهرآورد را بزرگترین شهرآورد جهان می‌داند
ادامه مطلب
[ چهار شنبه 27 دی 1391برچسب: پرسپولیس, عشق پرسپولیس, تاریخ پرسپولیس, بازیکنان پرسپولیس , باریکنان جدید پرسپولیس, پرسپولیس قهرمان, تاریجچه پرسپولیس, بیو گرافی پرسپولیس, تاریخ شهر اورد, , ] [ 10:35 بعد از ظهر ] [ علی خاکساری ] [ ]
اشگاه فوتبال پرسپولیس تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است که در سال ۱۳۴۲ در شهر تهران، پایتخت ایران بنیانگذاری شده‌است.[۶]
پرسپولیس در جام خلیج فارس بازی می‌کند و پس از سال ۱۳۴۷، در تمامی ادوار برگزارشده در بالاترین سطح لیگ فوتبال ایران حضور داشته‌است.[۷] این باشگاه پرافتخارترین[۸][۹] و پرهوادارترین[۱۰] باشگاه فوتبال در ایران است و شهرآورد این تیم با استقلال، مهمترین بازی باشگاهی در ایران است.همچنین بر پایه گزارش کنفدراسیون فوتبال آسیا، پرسپولیس به عنوان پرهوادارترین تیم فوتبال آسیا شناخته شده‌است و پس از آن دالیان چین و الهلال عربستان در رتبه‌های بعدی قرار دارند
باشگاه پرسپولیس.png)
ادامه مطلب
باشگاه فوتبال رئال مادرید (به اسپانیایی: Real Madrid Club de Fútbol) یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال است که در مادرید، پایتخت اسپانیا قرار دارد. رئال موفقترین تیم تاریخ فوتبال اسپانیا و موفقترین تیم فوتبال قرن ۲۰ به انتخاب فیفا است. آنها دارای رکورد ۳۲ بار قهرمانی در لالیگا، ۱۸ قهرمانی در کوپا دل ری (جام حذفی)، ۸ سوپرکاپ اسپانیا، ۹ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۲ جام یوفا، ۱ سوپرکاپ اروپا و ۳ قهرمانی در جام باشگاههای جهان هستند. کلمهٔ رئال در زبان اسپانیایی، به معنی «سلطنتی» است، این لقب را شاه آلفونسو سیزدهم در سال ۱۹۲۰ بر این تیم نهاد. همچنین در همان سال، شکل یک تاج نیز بر روی آرم این باشگاه قرار گرفت.Real Madrid Club de Fútbol عبارتی است به زبان اسپانیایی که به معنای باشگاه فوتبال مادرید پادشاهی میباشد
.JPG)
ادامه مطلب
[ چهار شنبه 27 دی 1391برچسب: کریستیانو رونالدو, رئال مادرید, توپ طلای اروپا, باشگاه فوتبال رئال مادری, فوتبال, لا لیگا, پرتغال, باشگاه فوتبال , منچستر یونایتد, زندگی حرفه‌ای کر یستیانو رونالدو, بیو گارافی کریستیانو رونالدو, رئال مادرید , باشگاه رئال مادرید, افتخارات رئال مارید , قهرمانی های لالیگا, , ] [ 8:34 بعد از ظهر ] [ علی خاکساری ] [ ]
کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (به پرتغالی: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro؛ زادهٔ ۵ فوریه ۱۹۸۵؛ ۲۷ سال)،[۲] فونچال) که معمولاً با نام کریستیانو رونالدو شناخته می‌شود، مهاجم فوتبالیست اهل پرتغال است که در تابستان سال ۲۰۱۰ به باشگاه فوتبال رئال مادرید پیوست و هم‌اکنون کاپیتان تیم ملی فوتبال پرتغال است. رونالدو گران‌قیمت‌ترین فوتبالیست تاریخ جهان است که رئال مادرید برای خرید او، مبلغ ادامه مطلب
[ چهار شنبه 27 دی 1391برچسب: کریستیانو رونالدو, رئال مادرید, توپ طلای اروپا, باشگاه فوتبال رئال مادری, فوتبال, لا لیگا, پرتغال, باشگاه فوتبال , منچستر یونایتد, زندگی حرفه‌ای کر یستیانو رونالدو, بیو گارافی کریستیانو رونالدو, رئال مادرید, ] [ 7:32 بعد از ظهر ] [ علی خاکساری ] [ ]
تیم بارسلونا قهرمان 3 دوره لیگ پشت سوم
علي کريمي متولد 17 آبان 1357 در شهريار است.در تيم ملي و تيم هاي باشگاهي شماره ي 8 را مي پوشد فعاليت مورد علاقه اش هم واليبال ساحلي است.متاهل و داراي دو فرزند پسر به نام هاي هاوش و هيرسا است.در کرج پيتزا فروشي دارد که خيلي هم پر مشتري است.در بين ماشين هايش فولکس(2004) سبز رنگش را از همه بيشتر دوست دارد.بسيار انسان خونسردي است که به قول فردوسي پور بعضي اوقات اين خونسردي هايش روي اعصاب آدم مي رود.پس از شکست تلخ تيم پرسپوليس برابر سپاهان در سال گذشته نتوانست جلوي گريه خود را بگيرد.به گفته ي خودش او دوباره روزي به تيم پرسپولس باز خواهد گشت.
باشگاه ها به ترتيب:
نوجوانان نفت تهران
نوجوانان سايپا تهران
جوانان سايپا تهران
فتح تهران
پرسپوليس تهران
الاهلي دوبي
بايرن مونيخ
افتخارات:
نايب قهرماني با تيم نوجوانان نفت تهران
قهرماني اميدهاي تهران با اميدهاي فتح
قهرماني ليگ و جام حذفي ايران با تيم پرسپوليس تهران
قهرماني جام حذفي امارات با تيم الاهلي دوبي
قهرماني بازي هاي آسيايي بانکوک با تيم ايران
قهرماني غرب آسيا با تيم ملي
قهرماني جام بين قاره اي آسيا-اقيانوسيه با تيم ملي
بازيکن سال 2004 آسيا
قهرماني در بوندس ليگا با تيم بايرن مونيخ آلمان
وي يکي از تکنيکي ترين بازيکن هاي حال حاضر آسيا است.مصدوميت شديد او قبل از جام جهاني باعث شد که او در جام جهاني آمادگي هميشه را نداشته باشد.پس از جام جهاني او از بايرن مونيخ جدا شد و با قراردادي چند ميليون دلاري به يک تيم قطري رفت
صفحه قبل 1 2 3 5 ... 7 صفحه بعد
|
ایران
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
تبادل
لینک هوشمند
